Pierwszy proces oświęcimski

Widzisz odpowiedzi znalezione dla zapytania: Pierwszy proces oświęcimski





Temat: to jeden z slazakow co nienawidził polaków
to jeden z slazakow co nienawidził polaków
W obozie Auschwitz w Oświęcimiu Bogusch brał w lecie 1943 udział w
selekcjach transportów żydowskich i przekazywaniu części z nich do
komór gazowych. Niezależnie od tego szczególną nienawiścią pałał do
polskich więźniów, których często bił bez powodu, karał chłostą, a
także kierował niektórych z nich do kompanii karnej. Na każdym też
kroku starał się wzbogacić kosztem więźniów. Za swoje zbrodnie
został nawet skazany jeszcze podczas trwania okupacji przez polskie
podziemie na karę śmierci, co ogłosiło radio londyńskie.

Po zakończeniu wojny Bogusch został schwytany przez aliantów i
wydany władzom polskim. W pierwszym procesie oświęcimskim został
skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie na śmierć przez
powieszenie i stracony w więzieniu Montelupich pod koniec stycznia
1948.

Źródło: "pl.wikipedia.org/wiki/August_Bogusch"
pl.wikipedia.org/wiki/Oswald_Kaduk
pl.wikipedia.org/wiki/Paul_Szczurek
sląscy "bohaterowie"

ku przestrodze


Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Niemcy.
36.August Bogusch
August Raimond Bogusch (ur. 5 sierpnia 1890, zm. 28 stycznia 1948) - zbrodniarz hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy SS pełniących służbę w obozach koncentracyjnych oraz SS-Scharführer.

Urodzony w Lublińcu (Górny Śląsk) (niem. Lublinitz), z zawodu urzędnik. Członek NSDAP od października 1932 i SS od kwietnia 1933 (numer identyfikacyjny 51 922). 31 sierpnia 1939 został wcielony do czynnej służby w SS-Totenkopfverbände, z przydziałem do obozu koncentracyjnego Buchenwald. Od 27 stycznia 1941 do 18 stycznia 1945 należał do załogi Auschwitz-Birkenau, gdzie był m.in. wartownikiem oraz funkcjonariuszem wydziału III - kierownictwo obozu (Abteilung III - Schutzhaftlagerführer), zatrudnionym jako kierownik bloku więźniarskiego (Blockführer). Po ewakuacji Auschwitz przebywał w obozie koncentracyjnym Mysen koło Oslo w okupowanej Norwegii, a stamtąd - w lutym 1945 - przeniesiono go ponownie do obozu Buchenwald, a następnie do załogi obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen.

W Auschwitz Bogusch brał w lecie 1943 udział w selekcjach transportów żydowskich i przekazywaniu części z nich do komór gazowych. Niezależnie od tego szczególną nienawiścią pałał do polskich więźniów, których często bił bez powodu, karał chłostą, a także kierował niektórych z nich do kompanii karnej. Na każdym też kroku starał się wzbogacić kosztem więźniów. Za swoje zbrodnie został nawet skazany jeszcze podczas trwania okupacji przez polskie podziemie na karę śmierci, co ogłosiło radio londyńskie.

Po zakończeniu wojny Bogusch został schwytany przez aliantów i wydany władzom polskim. W pierwszym procesie oświęcimskim został skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie na śmierć przez powieszenie i stracony w więzieniu Montelupich pod koniec stycznia 1948.
pl.wikipedia.org/wiki/August_Bogusch Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Lista znanych osob z Chorzowa
wikipedia - urodzeni w Ch.
Znane osoby URODZONE w Chorzowie

Alfabetycznie:

Kurt Alder - laureat nagrody Nobla w dziedzinie chemii
Henryk Alszer - piłkarz, olimpijczyk
Reinhard Appel - znany niemiecki dziennikarz polityczny
Emil Bednarek - kapo, więzień w KL Auschwitz, skazany w RFN za bestialstwo
Gerard Cieślik - b. piłkarz reprezentacji Polski i Ruchu Chorzów, Honorowy
Obywatel Miasta Chorzowa
Katja "Ebstein" Witeczek - niemiecka śpiewaczka, zwycięzca Grand Prix
Oswald Kaduk ps. Teufel - zbrodniarz hitlerowski, strażnik w KL Auschwitz,
skazany na dożywocie w drugim procesie oświęcimskim
Theodor Erdmann Kalide - słynny rzeźbiarz, projektant, mistrz sztuki
odlewnictwa hutniczego (działający głównie w Gliwicach i Berlinie)
Antoni Kotula - szachista
Theodor Kotulla - znany niemiecki reżyser (m.in. film o KZ Auschwitz)
Agnieszka Krukówna - aktorka
Wojciech Kuczok - pisarz współczesny
Olgierd Łukaszewicz - polski aktor, były Prezes ZASP. Znany głównie z ról
filmowych "Soli ziemi czarnej", "Seksmisji", "Magnata", "Karola - który został
Papieżem"
Paul Mross lub Paweł Mróz - szachista klubu Wielkie Hajduki, pierwszy Mistrz
Polski w szachach. Po 1945 r. wysiedlony do Niemiec
Ludwik Mzyk, werbista, błogosławiony Kościoła Katolickiego.
Antoni Piechniczek - b. trener reprezentacji Polski w Piłce Nożnej
Ryszard Riedel - legendarny wokalista zespołu Dżem
Günther Rittau - slynny kamerzysta (wspólpracownik rez. Fritza Langa)
Klaudiusz Sevković - uczestnik reality show "Big Brother", z zawodu kucharz
Oskar Seidlin - amerykański uczony (zobacz: artykuł po angielsku)
Paul Szczurek - zbrodniarz hitlerowski, strażnik w KL Auschwitz, skazany na
karę śmierci w pierwszym procesie oświęcimskim
Henryk Wieczorek - b. piłkarz reprezentacji Polski, obecnie przew. Rady Miasta
Chorzowa.
Franz Waxmann - genialny muzyk-komponista filmowy (hollywood, muz.Oscar)
Friedrich Weissler - niemiecki adwokat pochodzenia żydowskiego, społecznie
działał w kościele ewangelickim w Berlinie, zakatowany w KZ Sachsenhausen
Henryk Wieczorek - b. piłkarz reprezentacji Polski, obecnie przew. Rady Miasta
Chorzowa.

Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Gdzieś zaginął wątek o Paulu Schikowskim.
A tu jest o drugim Paulu
Paul Szczurek
Z Wikipedii
Paul Szczurek (ur. 26 czerwca 1908 w Chorzowie, zm. 28 stycznia 1948) -
zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-
Birkenau i SS-Unterscharführer.

Urodził się w Chorzowie i był obywatelem polskim narodowości niemieckiej. Z
zawodu był hutnikiem. Przed wstąpieniem do SS w 1940, służył w wojsku polskim
jako podoficer. W październiku 1940 Szczurek został przydzielony do obozu
Auschwitz, gdzie pełnił służbę do stycznia 1945, zarówno w obozie macierzystym,
jak i w podobozach w Świętochłowicach, Monowicach i Hubertus-Hütte. Pełnił
funcję strażnika, Blockführera (blokowego), a także pracownika biura cenzury
listów i paczek dla więźniów.

Brał udział w selekcjach Żydów, przy czym brutalnie bił ofiary zarówno podczas
wyładowywania transpotów, jak i przy ich odprowadzaniu do komór gazowych.
Dopuścił się także kilku indywidualnych morderstw, dokunując m. in. egzekucji
pod Ścianą Śmierci bloku 11. Oprócz tego Szczurek okrutnie traktował więźniów
bez względu na wiek i płeć, bijąc ich w brutalny sposób, szczując psem czy
urządzając karne ćwiczenia.

W pierwszym procesie oświęcimskim przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w
Krakowie Paul Szczurek został za swoje zbrodnie skazany na karę śmierci przez
powieszenie. Wyrok wykonano w krakowskim więzieniu Montelupich 28 stycznia 1948.

Źródło: "pl.wikipedia.org/wiki/Paul_Szczurek"
Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Niemcy.
9.Hans Aumeier
Hans Aumeier (ur. 20 sierpnia 1906 w Amberg, zm. 28 stycznia 1948 w Krakowie) - zbrodniarz hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy pełniących wysokie stanowiska w organizacji obozów koncentracyjnych w III Rzeszy oraz SS-Sturmbannführer.

Służbę w obozach koncentracyjnych rozpoczął 15 stycznia 1934 w Dachau, gdzie pracował jako instruktor szkolący nowo przyjętych rekrutów. Od 1 sierpnia 1938 do stycznia 1942 Aumeier pełnił funkcję Schutzhaftlagerführera (kierownika obozu i zastępcy komendanta) w obozie Flossenbürg. W obozie tym Aumeier stworzył tak ciężkie warunki bytowania więźniów, że ci często popełniali samobójstwo. Przeprowadzał on często egzekucje, niejednokrotnie karał więźniów osobiście chłostą, a także zarządzał długotrwałe i niezwykle męczące apele.

Od 1 lutego 1942 Aumeier sprawował stanowisko Schutzhaftlagerführera w obozie Auschwitz-Birkenau. Do zakresu jego obowiązków należało dbanie o ogólny porządek w obozie, czuwanie nad wyżywieniem i ubraniem więźniów oraz sprawy dotyczące ich przymusowej pracy. W warunkach obozowych był więc panem życia i śmierci więźniów. Aumeier był sadystą i okrutnikiem. Powiedział kiedyś: "Tylko zmarły więzień jest więźniem przyzwoitym". Do okrucieństw popełnionych przez Aumeiera w Auschwitz należało między innymi: osobiste przeprowadzanie i nadzorowanie licznych egzekucji przez rozstrzelanie pod Czarną Ścianą przy bloku 11 i egzekucji przez powieszenie (m. in. na jego rozkaz 19 marca 1942 rozstrzelano 144 kobiet na dziedzińcu między blokami 10 i 11), dokonywanie selekcji więźniów co oznaczało ich śmierć w komorach gazowych, polecanie zabijania więźniów zastrzykami fenolu oraz gorliwe współdziałanie przy masowej eksterminacji Żydów w komorach gazowych w Brzezince. Oprócz tego był odpowiedzialny za niezwykle ciężkie warunki bytowania więźniów w obozie, eksploatację niewolniczej pracy więźniów oraz nieustanne znęcanie się nad nimi. 18 sierpnia 1943 Aumeier został usunięty ze stanowiska na rozkaz komendanta Auschwitz Rudolfa Hössa ze względu na korupcję i złodziejstwo.

Już w trakcie wojny ze względu na ogrom zbrodni Hans Aumeier został skazany na karę śmierci przez polskie podziemie. Wyrok ogłosiła w dniu 12 marca 1944 Polska Agencja Telegraficzna w Londynie. Po zakończeniu wojny Aumeier został początkowo osądzony w procesie załogi Dachau przez amerykański Trybunał Wojskowy i skazany na karę śmierci. Przekazano go jednak Polsce celem osądzenia za zbrodnie popełnione we Flossenbürgu i w Auschwitz. Aumeier był jednym z oskarżonych w pierwszym procesie oświęcimskim, który odbył się przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie. Wobec udowodnienia oskarżonemu całego rejestru zbrodni, został on skazany na karę śmierci przez powieszenie, którą wykonano w krakowskim więzieniu Montelupich w styczniu 1948.
pl.wikipedia.org/wiki/Hans_Aumeier Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Niemcy.
43.Therese Brandl
Therese Brandl (ur. 1 lutego 1909, zm. 24 stycznia 1948) - zbrodniarka wojenna, jedna z nadzorczyń SS pełniących służbę w hitlerowskich obozach koncentracyjnych Ravensbrück, Auschwitz-Birkenau i Dachau.

Urodziła się w Staudach (powiat Traunstein) w Bawarii. Brandl była z zawodu kelnerką. Od 1943 należała do NSDAP. Swoją karierę obozową rozpoczęła w marcu 1940 od przeszkolenia w obozie Ravensbrück, gdzie jej przełożoną była Maria Mandel. Wkrótce została Rapportaufseherin (Rapportführerin), której głównym zadaniem było liczenie kobiet w czasie raportu i rozdzielanie kar.

Szybko awansowała i w marcu 1942 została przeniesiona jako jedna z wielu SS-manek do Auschwitz I, gdzie pracowała jako SS-Aufseherin w Bekleidungskammer i jako SS-Rapportführerin. W październiku 1942 została przeniesiona do nowo utworzonego obozu KZ Auschwitz II – Birkenau. W tym samym miesiącu do obozu przybywa z Ravensbrück Maria Mandel wymieniając się stanowiskiem SS-Oberaufseherin z Johanną Langefeld. W Auschwitz Therese Brandl została wkrótce Erstaufseherin obok Margot Drechsel i Irmy Grese. W trakcie służby w tym obozie dała się poznać z jak najgorszej strony, biorąc udział w selekcjach do komór gazowych i maltretując podległe jej więźniarki. W lecie 1943 została odznaczona przez władze niemieckie krzyżem zasługi wojennej (Kriegsverdienstmedaille).

W listopadzie 1944 trafiła jako dozorczyni, wraz z Marią Mandel, do KZ Mühldorf, jednego z podobozów Dachau. Tu zostaje zdegradowana do funkcji SS-Aufseherin. Przyczyny degradacji oraz jej czyny w tym obozie są mało znane. 27 kwietnia 1945 na kilka tygodni przed przybyciem Amerykanów Brandl uciekła z obozu. 29 sierpnia 1945 została przez nich aresztowana w Bergen w Bawarii i trafiła do obozu internowania na przesłuchanie, następnie została przekazana władzom polskim.

W listopadzie 1947 stanęła w Krakowie razem z Marią Mandl, Alice Orlowski, Luise Helene Elisabeth Danz i Hildegard Lächert przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, będąc jedną z oskarżonych w pierwszym procesie oświęcimskim. W tym czasie przebywała w jednej celi z Marią Mandel. W sąsiedniej celi przebywała ich dawna ofiara z KZ Auschwitz Stanisława Rachwałowa (nr obozowy 26281), którą aresztowano w związku z powojenną działalnością opozycyjną. Ofiara i jej dawne oprawczynie użytkowały wspólną łazienkę. 22 grudnia 1947 Brandl została uznana winną przeprowadzania selekcji oraz nieludzkiego traktowania więźniarek i skazana na karę śmierci. 24 stycznia 1948 została powieszona razem z Marią Mandel i 19 skazanymi mężczyznami. Została stracona w ostatniej grupie skazanych i powieszona z Paulem Götze, Paulem Szczurkiem, Josefem Kollmerem, Herbertem Ludwigiem i Hansem Schumacherem. O godzinie 9.08 lekarz więzienny stwierdził zgon wszystkich powieszonych. 21 ciał wszystkich straconych przekazano jako materiał poglądowy Instytutowi Anatomii Uniwersytetu w Krakowie.
pl.wikipedia.org/wiki/Therese_Brandl Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Kilka procent załogi KL Auschwitz
Następni śląscy "bohaterowie":
Walter Schmidetzki
(ur. 5 stycznia 1913, zm.?) - zbrodniarz hitlerowski, kierownik administracji w
niemieckich obozach koncentracyjnych Flossenbürg, Auschwitz III - Monowitz i
Natzweiler-Struthof oraz SS-Obersturmführer.
Urodził się w Żorach. Z zawodu był pracownikiem rolnym. 1 sierpnia 1934 wstąpił
do SS (nr identyfikacyjny 224469), a we wrześniu 1939 skierowano go do
Waffen-SS. Do 1942 brał udział w walkach na froncie. 1 sierpnia 1942 Schmidetzki
został przydzielony do służby w obozie Dachau, gdzie był strażnikiem. Następnie
od grudnia 1942 do lutego 1943 przeszedł szkolenie oficerskie. 18 lutego 1943
został skierowany do administracji obozu Hinzert. 14 lutego 1944 przeniesiono go
do Flossenbürga, gdzie kierował obozową administracją.
12 maja 1944 Schmidetzki skierowany został do kompleksu obozowego Auschwitz,
gdzie początkowo kierował wydziałem zajmującym się dezynfekcją w Birkenau. W
czerwcu 1944 przejął pod nadzór tzw. Kanadę, czyli ogromne magazyny, w których
przechowywano mienie zamordowanych w komorach gazowych Żydów. Jednocześnie od 15
sierpnia 1944 do 19 stycznia 1945 kierował administracją w Monowicach.
Schmidetzki po likwidacji Auschwitz trafił do Natzweiler-Struthof. W obozie tym
kierował administracją do kwietnia 1945.
Po zakończeniu wojny osądzony został przez francuski Trybunał Wojskowy w Rastatt
w procesie załogi Natzweiler-Struthof. Schmidetzkiemu wymierzono karę 20 lat
pozbawienia wolności.
źródło: Wikipedia

Paul Szczurek (ur. 26 czerwca 1908, zm. 28 stycznia 1948) - zbrodniarz
hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i
SS-Unterscharführer.
Urodził się w Chorzowie i był obywatelem polskim narodowości niemieckiej. Z
zawodu był hutnikiem. Przed wstąpieniem do SS w 1940, służył w wojsku polskim
jako podoficer. W październiku 1940 Szczurek został przydzielony do obozu
Auschwitz, gdzie pełnił służbę do stycznia 1945, zarówno w obozie macierzystym,
jak i w podobozach w Świętochłowicach, Monowicach i Hubertus-Hütte. Pełnił
funkcję strażnika, Blockführera (blokowego), a także pracownika biura cenzury
listów i paczek dla więźniów.
Brał udział w selekcjach Żydów, przy czym brutalnie bił ofiary zarówno podczas
wyładowywania transportów, jak i przy ich odprowadzaniu do komór gazowych.
Dopuścił się także kilku indywidualnych morderstw, dokonując m. in. egzekucji
pod "ścianą śmierci" bloku 11. Oprócz tego Szczurek okrutnie traktował więźniów
bez względu na wiek i płeć, bijąc ich w brutalny sposób, szczując psem czy
urządzając karne ćwiczenia.
W pierwszym procesie oświęcimskim przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w
Krakowie Paul Szczurek został za swoje zbrodnie skazany na karę śmierci przez
powieszenie. Wyrok wykonano w krakowskim więzieniu Montelupich 28 stycznia 1948.
Źródło: Wikipedia

i na dziś ostatni. Co prawda nie był w załodze KL Auschwitz ale postać również
ciekawa:

Wolfgang Otto (ur. 23 sierpnia 1911 Katowice, zm. 3 grudnia 1989) - zbrodniarz
hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Buchenwald oraz
SS-Sturmscharführer.
Członek załogi Buchenwaldu od 1 września 1939 do kwietnia 1945. Pełnił służbę
kolejno jako strażnik, urzędnik rachunkowy w obozowej administracji oraz
urzędnik i sierżant sztabowy komendatury. Otto koordynował masowe egzekucje
przeprowadzane przez Kommando 99. W sumie uczestniczył w przynajmniej 50
egzekucjach.
Po zakończeniu wojny Wolfgang Otto zasiadł na ławie oskarżonych w procesie
załogi Buchenwaldu przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau i skazany
został na 20 lat pozbawienia wolności. Więzienie w Landsbergu opuścił w 1952. W
1985 został ponownie oskarżony, tym razem o pomocnictwo do zabójstwa Ernsta
Thälmanna. W 1986 sąd w Krefeld skazał Otto na 4 lata więzienia, lecz w
rozprawie rewizyjnej w 1988 został on uniwinniony. Zmarł w początkach grudnia
1989 w Geldern.
Źródłó: Wikipedia Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu



Temat: Miała Polska elity?
Na początek 3 kormeli

Raimond Bogusch (ur. 5 sierpnia 1890, zm. 28 stycznia 1948) - zbrodniarz
hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy SS pełniących służbę w obozach
koncentracyjnych oraz SS-Scharführer.
Urodzony w Lublińcu (Górny Śląsk) (niem. Lublinitz), z zawodu urzędnik. Członek
NSDAP od października 1932 i SS od kwietnia 1933 (numer identyfikacyjny 51 922).
31 sierpnia 1939 został wcielony do czynnej służby w SS-Totenkopfverbände, z
przydziałem do obozu koncentracyjnego Buchenwald. Od 27 stycznia 1941 do 18
stycznia 1945 należał do załogi Auschwitz-Birkenau, gdzie był m.in. wartownikiem
oraz funkcjonariuszem wydziału III - kierownictwo obozu (Abteilung III -
Schutzhaftlagerführer), zatrudnionym jako kierownik bloku więźniarskiego
(Blockführer). Po ewakuacji Auschwitz przebywał w obozie koncentracyjnym Mysen
koło Oslo w okupowanej Norwegii, a stamtąd - w lutym 1945 - przeniesiono go
ponownie do obozu Buchenwald, a następnie do załogi obozu koncentracyjnego
Mauthausen-Gusen.
W Auschwitz Bogusch brał w lecie 1943 udział w selekcjach transportów żydowskich
i przekazywaniu części z nich do komór gazowych. Niezależnie od tego szczególną
nienawiścią pałał do polskich więźniów, których często bił bez powodu, karał
chłostą, a także kierował niektórych z nich do kompanii karnej. Na każdym też
kroku starał się wzbogacić kosztem więźniów. Za swoje zbrodnie został nawet
skazany jeszcze podczas trwania okupacji przez polskie podziemie na karę
śmierci, co ogłosiło radio londyńskie.
Po zakończeniu wojny Bogusch został schwytany przez aliantów i wydany władzom
polskim. W pierwszym procesie oświęcimskim został skazany przez Najwyższy
Trybunał Narodowy w Krakowie na śmierć przez powieszenie i stracony w więzieniu
Montelupich pod koniec stycznia 1948.

Oswald Kaduk ps. Teufel
(ur. 26 sierpnia 1906, zm. 31 maja 1997) - zbrodniarz hitlerowski, członek
załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Oberscharführer.
Urodził się w Königshütte (obecnie Chorzów w Polsce), w 1939 wstąpił do SS, a
rok później przydzielono go do Waffen-SS. Początkowo walczył na Froncie
Wschodnim, następnie w lipcu 1941 został skierowany do Auschwitz, gdzie pełnił
służbę w rewirze (szpitalu obozowym). Kaduk stopniowo awansował w obozowej
hierarchii, zostając najpierw Blockführerem (kierownikiem bloku), a następnie
Rapportführerem (oficerem raportowym, odpowiedzialnym za apele więźniów). Był
jednym z najokrutniejszych esesmanów, którzy pełnili służbę w Auschwitz.
Zwłaszcza pod wpływem alkoholu, stosował najwymyślniejsze tortury i kary wobec
więźniów. Dokonywał rozlicznych egzekucji i brał udział w mordowaniu Żydów w
komorach gazowych Brzezinki. Otrzymał od więźniów pseudonim "diabeł" (niem.
teufel). W Auschwitz przebywał do ewakuacji obozu w styczniu 1945, następnie
pełnił również służbę w Mauthausen-Gusen.
Po upadku III Rzeszy, Kaduk początkowo pracował w cukrowni w Löbau, lecz w
grudniu 1946 został rozpoznany przez byłego więźnia Oświęcimia. Aresztowano go i
radziecki Trybunał Wojskowy skazał Kaduka w sierpniu 1947 na karę 25 lat
pozbawienia wolności, którą odbywał we wschodnioniemieckim więzieniu Bautzen.
Zwolniony został w 1956 i wyjechał do RFN, gdzie pracował jako pielęgniarz. Już
jednak w 1959 aresztowała go zachodnioniemiecka policja w Berlinie. W 1963 Kaduk
zasiadł na ławie oskarżonych w drugim procesie oświęcimskim, który toczył się
przed sądem we Frankfurcie nad Menem. 19 sierpnia 1965, wobec udowodnienia mu
bezpośredniego zabójstwa 10 osób i udziału w zamordowaniu kolejnego 1000 ludzi,
skazano go na dożywocie (najwyższy wymiar kary). Zwolniony z więzienia ze
względu na stan zdrowia w 1989. Zmarł w 1997 w Langelsheim-Lautenthal.

Walter Schmidetzki
(ur. 5 stycznia 1913, zm.?) - zbrodniarz hitlerowski, kierownik administracji w
niemieckich obozach koncentracyjnych Flossenbürg, Auschwitz III - Monowitz i
Natzweiler-Struthof oraz SS-Obersturmführer.
Urodził się w Żorach. Z zawodu był pracownikiem rolnym. 1 sierpnia 1934 wstąpił
do SS (nr identyfikacyjny 224469), a we wrześniu 1939 skierowano go do
Waffen-SS. Do 1942 brał udział w walkach na froncie. 1 sierpnia 1942 Schmidetzki
został przydzielony do służby w obozie Dachau, gdzie był strażnikiem. Następnie
od grudnia 1942 do lutego 1943 przeszedł szkolenie oficerskie. 18 lutego 1943
został skierowany do administracji obozu Hinzert. 14 lutego 1944 przeniesiono go
do Flossenbürga, gdzie kierował obozową administracją.
12 maja 1944 Schmidetzki skierowany został do kompleksu obozowego Auschwitz,
gdzie początkowo kierował wydziałem zajmującym się dezynfekcją w Birkenau. W
czerwcu 1944 przejął pod nadzór tzw. Kanadę, czyli ogromne magazyny, w których
przechowywano mienie zamordowanych w komorach gazowych Żydów. Jednocześnie od 15
sierpnia 1944 do 19 stycznia 1945 kierował administracją w Monowicach.
Schmidetzki po likwidacji Auschwitz trafił do Natzweiler-Struthof. W obozie tym
kierował administracją do kwietnia 1945.
Po zakończeniu wojny osądzony został przez francuski Trybunał Wojskowy w Rastatt
w procesie załogi Natzweiler-Struthof. Schmidetzkiemu wymierzono karę 20 lat
pozbawienia wolności.
źródło: Wikipedia

Przeglądaj wszystkie wypowiedzi z tego tematu
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klimatyzatory.htw.pl